Zakup mimo woli

Każdy zna ten problem. Kiedy chce się kupić coś konkretnego, o jasno sprecyzowanych cechach, są z tym ogromne trudności. Człowiek odwiedza różne sklepy i nic. Albo nic takiego nie ma, albo jest, ale w nieodpowiednim rozmiarze, albo cena jest nieakceptowalna, albo ma jakieś wady lub niedociągnięcia, które zniechęcają do zakupu. Niedawno przeżyłem to, gdy na początku lata, próbowałem kupić białe chinosy. Czy może być coś łatwiejszego niż kupienie białych chinosów na początku sezonu? Okazało się, że nie było to proste. Odwiedziłem kilka centrów handlowych, a w nich kilkadziesiąt sklepów. I nic. W końcu już się poddałem i wchodząc do ostatniego sklepu (salon Bytomia w centrum Reduta w Warszawie) postanowiłem, że będzie to ostatnia próba. Dziwnym zbiegiem okoliczności znalazłem tam, to czego szukałem. Spodnie te miałem na sobie w stylizacjach tutaj i tutaj i jestem z nich zadowolony.

Ale każdy zna też sytuacje odwrotne. Nie planuje się żadnego zakupu i nagle wpada w oczy coś zachwycającego, czemu trudno się oprzeć. Jeśli jeszcze do tego cena jest atrakcyjna, to decyzja jest oczywista. Wprawdzie przychodzi do głowy refleksja „po co mi dwunasta marynarka?”, ale chęć posiadanie ładnej rzeczy jest przesądzająca. W taki sposób wszedłem np. w posiadanie garnituru, który zaprezentowałem tutaj. I w taki też sposób kupiłem garnitur, który przedstawiam dzisiaj.

Mieszkam w pobliżu centrum Factory w Warszawie, więc zaglądam tam od czasu do czasu bez określonego celu. Pewnego dnia w salonie Vistuli zobaczyłem garnitur, który mnie zachwycił. Piękna, wyrazista krata i najwyższej jakości wełna: mięciutka i bardzo miła w dotyku. Obejrzałem, pocmokałem i odwiesiłem: po co mi kolejny garnitur? A poza tym kiedy go włożę? Krata jest zbyt wyrazista, żeby garnitur nadawał się do biura. Odwieszając garnitur rzuciłem jeszcze okiem na cenę: 399 zł. No nie! Nie można go nie kupić. Przymierzyłem swój rozmiar (mam wzrost 176 cm – równo z rozmiarówki): spodnie za długie, marynarka za długa, rękawy za długie (pani ekspedientka twierdziła, że wszystko jest OK). Przymierzyłem więc garnitur na 170 cm i bingo! (pani ekspedientka upierała się, że spodnie trzeba przedłużyć).

Bardzo polubiłem ten garnitur i zakładam go często. Także do biura.

Moda_styl_zakup_2

Moda_styl_zakup_3

Moda_styl_zakup_4

Moda_styl_zakup_5

Moda_styl_zakup_6

Moda_styl_zakup_7

Moda_styl_zakup_8

Moda_styl_zakup_9

Moda_styl_zakup_10

Moda_styl_zakup_11

Moda_styl_zakup_12

Moda_styl_zakup_14

Elementy wchodzące w skład zestawu: garnitur – Vistula, koszula – Leger, buty – Nord, krawat – Gilberto, skarpetki – SockShop, okulary – Persol. Zdjęcia wykonała Małgorzata Adamska, w Auli Głównej Politechniki Warszawskiej.

Udostępnij wpis

Podobne wpisy

0 0 głosów
Ocena arykułu
guest
8 komentarzy
Najstarsze
Najnowsze Najczęściej oceniane
Opinie w linii
Zobacz wszystkie komentarze
Obserwator
Obserwator
10 lat temu

Garnitur i cena rewelacyjne.

spokojny
spokojny
10 lat temu

Panie janie o ile garnituru pozazdrościć a jeszcze w tej cenie. To jednak buty dobrałbym inne a szczególnie skarpetki do tej kolorystki nie są odpowiednie. Ale co człowiek to gust.
Pozdrawiam
PS.
Monumentalność PW przytłacza modela i skupia na siebie uwagę, co zakłuca/przytłacza moim zdaniem Pana osobę

Robert
Robert
10 lat temu

Bardzo ładny zestaw i piękne tło. Nie zgadzam się ze 'spokojnym’, że buty i skarpetki nie pasują. Moim zdaniem buty są rewelacyjne! Można zapytać gdzie kupione?

Koval
Koval
10 lat temu

Janku – wszystko fajnie, ale nogawki spodni jednak minimalnie zbyt krótkie (tyłem).

MW
MW
10 lat temu

Brawo!
Klasyczna odsłona kraty księcia Walii. Świetna stylizacja z niebanalnym akcentem kolorystycznym. Doceniam odwagę i szczerość w wizerunku, który mówi przysłowiowemu Kowalskiemu, jak nie być modowym emerytem w wieku 50 +
Pozdrawiam serdecznie, MW