Garnitur w kratę

Garnitur w kratę Lorenzo Set z linii Vistula Red zwrócił moją uwagę gdy tylko pojawiły się pierwsze zdjęcia nowej kolekcji tej marki. Ma kilka charakterystycznych elementów, które szczególnie rzucają się w oczy, a mnie zachwyciły tak bardzo, że nie zastanawiałem się długo nad zakupem. Oczywiście najbardziej charakterystyczny i rzucający się w oczy jest deseń i kolor tkaniny. Jednak tym, co przykuło moją uwagę w pierwszej kolejności, były klapy marynarki. Klapy są zamknięte, a projektantowi tak udało się uchwycić proporcje pomiędzy ich długością, szerokością i wysokością kozerki, że są po prostu piękne. Nie mniej ważny jest także fakt, że garnitur jest trzyczęściowy, bowiem zgodnie z tym co napisałem we wpisie Klasyczny garnitur, takie zestawy będą królować przez kilka najbliższych sezonów. No i – crème de la crème – jednorzędowy garnitur ma dwurzędową kamizelkę! Do pełni szczęścia zabrakło tylko, żeby kamizelka miała klapy. Ale i tak jest nieźle, bowiem to co napisałem powyżej nie wyczerpuje zalet garnituru. Trzeba dodać, że jest uszyty z bardzo miękkiej i sprężystej wełny o wspaniałym chwycie, jest dopasowany, spodnie są dość wąskie, podobnie jak rękawy marynarki, zaś marynarka i kamizelka mają wzorzystą, kolorową podszewkę. Dość zastanawiająco przedstawia się sprawa dopasowania garnituru. Otóż kamizelka i marynarka leżały na mnie jak ulał, natomiast spodnie były zdecydowanie za ciasne. Brakowało im… 5 cm. To jest właśnie zastanawiające i intrygujące: jak kamizelka i marynarka leżałyby na osobie, której obwód w pasie byłby mniejszy od mojego o 5 cm? Ale to na szczęście nie moje zmartwienie. Problem za ciasnych spodni łatwo został rozwiązany, gdyż miały one spory zapas i firma Vistula dokonała stosownej przeróbki.

Zdecydowałem, że uzupełnieniem garnituru będą: koszula Tommy Hilfiger, buty Yanko, torba Bugatti, kapelusz Polkap kupiony w sklepie Cieszkowski, okulary Persol, krawat i poszetka Dignito. Nie mogłem się zdecydować na skarpetki, gdyż miałem wątpliwości, czy któreś z moich kolorowych i wzorzystych skarpetek nie utworzą zbyt agresywnej pary w połączeniu ze zdecydowaną kratą garnituru. Wybrałem wersję stonowanych kolorystycznie skarpetek firmy Christian Berg. Argumentem za, było m.in. to, że ich kolor jest identyczny z kolorem krawata (musicie mi uwierzyć na słowo, bo na zdjęciach wyszło trochę inaczej). W końcu zdecydowałem się, że pokażę się także w innych skarpetkach; całkiem zgodnych z moim stylem – Happy socks. Po obejrzeniu zdjęć doszedłem do wniosku, że wygląda to całkiem nieźle i nie ma efektu 'gryzienia się’ skarpetek z garniturem. A wy co sądzicie?

Autorką zdjęć jest Małgorzata Adamska, a sesja – jak łatwo zauważyć – odbywała się u stóp Zamku Królewskiego w Warszawie. Byłoby grzechem nie zajrzeć do środka… Zapraszam więc na dalszą prezentację garnituru na tle zamkowych wnętrz. Zwróćcie uwagę na faceta, który na mój widok rzucił się na podłogę rozrywając szaty. Nazywa się Tadeusz Rejtan. Dwóch innych facetów wyraźnie wskazało na mnie, gdy tylko znalazłem się w ich pobliżu. Co mieli na myśli nie wiem, bo milczeli jakby byli z kamienia. Ale wiem jak się nazywali: Juliusz Cezar i Pompejusz Wielki.

Na koniec jeszcze jedna uwaga dotycząca garnituru. Otóż jest on bardzo wdzięcznym obiektem do rozkompletowania i oddzielnego zastosowania poszczególnych jego elementów. Spośród sześciu konfiguracji jakie można w ten sposób stworzyć, wybrałem dwie i prezentuję je poniżej. W pierwszej użyłem marynarki Vistula, koszuli James Button, krawata Wólczanka, poszetki Dignito, butów Nord, skarpetek Hugo Boss i wpinki do butonierki Miconino. W drugiej – zastosowałem marynarkę Próchnik, spodnie Leger, koszulę James Button, kapelusz Cieszkowski, krawat Dignito, poszetkę Wólczanka, skarpetki Van Thorn, buty Nord.