Pochwal się swoją stylizacją: Konrad

Bardzo mi imponuje, gdy młodzi i bardzo młodzi mężczyźni i chłopcy, interesują się modą, dbają o ubiór i pracują nad kształtowaniem własnego stylu. Z moich obserwacji wynika, że takich mężczyzn jest coraz więcej. Skupiają się w facebookowych grupach i na internetowych forach, gdzie wymieniają się informacjami i doświadczeniami, dyskutują, a także wzajemnie sobie wytykają różne potknięcia. Nierzadko nie przebierając w słowach. Obserwując młodych ludzi mam świadomość, że nie od razu Kraków zbudowano; zatem trudno wymagać od wielu z nich, ukształtowanego stylu. Jednak ich konsekwencja w dążeniu do celu oraz zapał w zgłębianiu różnych aspektów klasycznej męskiej elegancji, budzą mój szacunek.

Jedną z takich osób jest Konrad – bohater dzisiejszego wpisu. Jest uczniem III klasy liceum i ma bardzo szerokie zainteresowania, a moda jest jednym z nich. Jest nawet autorem bloga poświęconego sprawom mody i savoir-vivre. Rozwija też swój talent muzyczny i ma za sobą występy sceniczne w charakterze wokalisty.

Konrad postanowił pochwalić się kilkoma stylizacjami o różnym stopniu formalności: od wieczorowej do casualowo-sportowej. Nie dziwi, że ma podejście typowo młodzieżowe, co przejawia się zamiłowaniem do ciemnych koszul, nadmiernie wąskich spodni (tzw. rurek) i tiszertów. Zapewne wie, że ciemna koszula jest mniej elegancka niż jasna (najbardziej elegancka jest biała), a tiszert kłóci się z marynarką, ale podąża ze trendami. Mam nadzieję, że przyjdzie czas, gdy będzie wolał kreować trendy, niż za nimi podążać. Wszystkie nadesłane  zdjęcia są zdjęciami studyjnymi, bardzo profesjonalnie wykonanymi. Ustawienie świateł nie budzi zastrzeżeń; widać, że ktoś kto to robił, zna się na rzeczy. Ale każdy kij ma dwa końce i tak jest też w tym przypadku: zdjęcia wydają się trochę monotonne. Jednak w końcu przedmiotem naszego zainteresowania są stylizacje Konrada, a zdjęcia są tylko narzędziem, które ma nam pozwolić na jak najlepszy wgląd w szczegóły. I tę rolę wypełniają bardzo dobrze.

Pierwsza stylizacja Konrada jest oparta na bardzo efektownej, bawełnianej marynarce dwurzędowej w kolorze szaroniebieskim. Jest naprawdę bardzo ładna i dobrze leży. Zastrzeżenia mogą tylko budzić trochę za długie rękawy i kontrastowo obszyta butonierka. Taka butonierka to znów popularny u nas trend lansowany przez sieciówki i firmy odzieżowe, które swoją ofertę kierują głównie do młodzieży. Ja tego trendu nie rozumiem, ale rozmawiałem kiedyś z szefową marketingu w jednej z takich firm i ona twierdziła, że różne lamówki, dodatkowe przeszycia, kontrastowe lub zwielokrotnione butonierki itp. wprowadzane są dlatego, że takie jest zapotrzebowanie rynku. Przyznam, że ta argumentacja mnie nie przekonała. W marynarce Konrada nie ma żadnych udziwnień, a obszycie butonierki, do którego się przyczepiłem, nie jest zbyt nachalne, za to pasujące do guzików. Więc jest do zaakceptowania. Zestawienie marynarki z ciemnymi dżinsami było bardzo dobrym pomysłem; całość wygląda bardzo dobrze. Zbiegiem okoliczności (a może to świadomy wybór Konrada?) szycie w dżinsach jest wykonane nicią w kolorze bardzo zbliżonym do guzików marynarki i obszycia butonierki. I to jest świetne! Koszula i poszetka są bardzo ładne, ale nie mogę się oprzeć wrażeniu, że byłoby jeszcze lepiej, gdyby i koszula i poszetka były swoimi negatywami.

Druga stylizacja Konrada ma charakter formalny. Czarny, typowo wieczorowy garnitur, biała koszula i czarna muszka są bardzo eleganckie. Ja bym wprawdzie postawił na białą poszetkę, ale trochę młodzieńczej fantazji zupełnie mi nie przeszkadza. Ale z tą stylizacją mam pewien kłopot. Gdybym zdjęcie przeciął na pół i oglądał tylko górną część, to nie kryłbym zachwytu: przystojny młody człowiek, śnieżnobiała koszula i elegancka marynarka. Muszka gotowa a nie wiązana, ale niech tam! Nic tylko ruszać na podryw: żadna się nie oprze. Ale ten dół! Spodnie opinające uda i łydki nigdy nie wyglądają dobrze, ale w przypadku dżinsów czy chinosów łączonych z tiszertem, jakoś ujdą. Ale w wieczorowym garniturze – w żadnym wypadku! Do tego te buty derby na grubej, gumowej podeszwie – nie wyglądają dobrze. Plus należy się za szelki. Ale spodnie ciasne w pasie i opinające biodra – są zupełnie 'nieszelkowe’. Jak już się rozpędziłem w krytykowaniu, to dodam, że brązowy pasek do zegarka zupełnie tu nie pasuje.

Kolejna stylizacja jest chyba najlepsza spośród przedstawionych przez Konrada. Tu dla odmiany psikusa sprawił aparat dodając efekty specjalne do koszuli. Pisałem o tym w podpisie do pierwszego zdjęcia. Zestaw Konrada jest monochromatyczny, co jest najzupełniej poprawne. Największe plusy, to bardzo ładna marynarka, piękna, fantazyjnie złożona poszetka i ładny materiał koszuli. Największe minusy, to zbyt mały kołnierzyk koszuli, no i znów te obcisłe spodnie.

W luźnej stylizacji Konrad czuje się chyba zdecydowanie lepiej. Nawet obcisłe spodnie przestają tu przeszkadzać, wymagają tylko skrócenia. Mnie zadziwiły buty (monkosneakersy?), ale przyjmuję je za dobrą monetę, jako wyraz młodzieżowego luzu. Interesujący jest sweter; szkoda, że nie ma żadnego zdjęcia w założonym. Mogłoby być ciekawie. Na krytykę zasługuje tylko brązowy pasek do zegarka.

Dużo było krytyki, ale ogólne wrażenie jest bardzo pozytywne. To jest świetny punkt wyjścia do pracy nad własnym stylem. Praca ta może pójść w różnych kierunkach w zależności od źródeł inspiracji. Zalecałbym Konradowi odpuszczenie sobie sieciówek i sklepów z tzw. odzieżą młodzieżową, a zainteresowanie się klasyką. Proponuję też odejście od smutnych, ciemnych kolorów i śmiałe sięganie do barw jasnych i wesołych. A zacząć należy od bieli: więcej bieli!