Stary Prometeusz

Zbigniew Herbert

.

Stary Prometeusz

pisze pamiętniki.

Próbuje w nich wyjaśnić

miejsce bohatera w systemie konieczności,

pogodzić sprzeczne ze sobą pojęcie

bytu i losu…

Ogień buzuje wesoło na kominku,

w kuchni krząta się żona – egzaltowana dziewczyna,

która nie mogła urodzić mu syna, ale pociesza się,

że i tak przejdzie do historii.

Przygotowanie do kolacji na którą ma przyjść

miejscowy proboszcz i aptekarz

najbliższy teraz przyjaciel

Prometeusza.

Ogień buzuje na kominku,

na ścianie wypchany orzeł i list dziękczynny tyrana Kaukazu,

któremu dzięki wynalazkowi Prometeusza

udało się spalić zbuntowane miasto.

Prometeusz śmieje się cicho.

Jest to teraz jedyny sposób

wyrażenia niezgody na świat.