Jedyny w swoim rodzaju

Kilkukrotnie pisałem już o kosie, który od dwóch lat ma swój rewir obejmujący m.in. mój ogródek, zatem jest u mnie częstym gościem. Jest przy tym jedyny w swoim rodzaju, gdyż posiada jedno białe pióro w prawym skrzydle. Dzięki temu mam pewność, że to jest ten sam osobnik; gdyby nie znak szczególny mój kos byłby nie do odróżnienia od innych samców swojego gatunku. Nadałem mu imię Białopiórek i pilnie obserwuję jego poczynania oraz delektuję się jego śpiewem (śpiewu kosa można posłuchać tutaj). Zimą, Białopiórek zalatuje do mojego karmnika posilić się nasionami słonecznika, zaś wiosną łączy się w parę z samicą i zakłada lęg. Nigdy nie wiem gdzie jest umiejscowione gniazdo, ale musi być gdzieś bardzo blisko, gdyż później widuję Białopiórka, który z mojego trawnika wyciąga dżdżownice po czym odlatuje ze sporym ich zapasem w dziobie. Czyli leci do gniazda nakarmić młode.

W ubiegłym roku widziałem też Białopiórka karmiącego podlota. Mianem podlota określa się młodego ptaka, który opuścił już gniazdo, ale nie umie jeszcze samodzielnie zdobywać pożywienia i jest karmiony przez rodziców. Zwykle podloty, które siedzą gdzieś na gałęzi drzewa w oczekiwaniu na dostawy żywności, są dokarmiane przez obydwoje rodziców. Przypadek kosów jest szczególny, gdyż rolę karmiącego rodzica wypełnia sam samiec, a samica odlatuje w celu założenia drugiego lęgu z innym samcem. Tak więc obserwowałem dokarmianego podlota, a później jego pierwsze próby samodzielnego zdobywania pożywienia. Wszystko to działo się w odległości kilkunastu metrów od mojego punktu obserwacyjnego na tarasie mojego domu.