Wiosenny koncert piegży

Od kilku tygodni, każdego dnia, towarzyszy mi donośny śpiew piegży, która żeruje na drzewach okalających mój ogródek. Nadałem wpisowi tytuł Wiosenny koncert piegży, ale prawdę mówiąc zachowanie piegży nie jest koncertem w rodzaju tych jakie zwykły dawać np. kosy lub kapturki. Piegża po prostu żeruje, zbierając z gałązek drzew drobne owady i ich larwy, a w przerwach wydaje donośne odgłosy, wyraźnie słyszalne nawet z dość dużej odległości.

Piegża jest niewielkim ptakiem z rodziny pokrzewkowatych, występującym w Polsce nielicznie. Ale ponieważ lubi towarzystwo ludzi i często występuje w miastach, zatem jest stosunkowo łatwa do zaobserwowania. Obserwacje ułatwia jej donośny głos, który naprowadza wzrok obserwatora na odpowiednie miejsce. Jest ptakiem wędrownym, który na lęgowiskach na terenie naszego kraju spędza stosunkowo mało czasu (4 – 5 miesięcy). Piegże, które zasiedlają Europę – zimują w środkowo wschodniej Afryce, zaś piegże azjatyckie – w Indiach i Iranie. Szacuje się, że w Afryce może zimować nawet 150 milionów piegż!

Piegże budują gniazda nisko nad ziemią (0,6 – 1,2 m), w gęstych krzakach. Zupełnie nie przeszkadza im bliskość ludzi ani hałaśliwość miejsca; żywopłoty okalające place zabaw dla dzieci lub parkingi, okazują się doskonałym miejscem do zbudowania gniazda. Te są budowane wspólnym wysiłkiem samicy i samca, co u ptaków wcale nie jest zbyt częstym zjawiskiem. Gniazda mają dość luźną strukturę; są niemal ażurowe. Piegże wpadły na doskonały pomysł na wzmocnienie takiego słabego gniazda – oplatają je z zewnątrz… pajęczynami. Mnie nigdy nie udało się odkryć miejsca gniazdowania piegż, chociaż wiem, że każdego roku gniazdują gdzieś bardzo blisko mojego ogródka. Świadczy o tym nie tylko żerowanie dorosłych osobników w pobliżu, o czym pisałem powyżej, ale miewałem też okazję obserwowania podlotów piegż dokarmianych przez rodziców. Ciekawostką jest fakt, że piegże padają często ofiarami pasożytowania kukułek, to znaczy kukułka podrzuca im swoje jajo, a piegża je wysiaduje a następnie wykarmia pisklaka. Niezwykłość tego zjawiska polega na tym, że kukułka jest wielokrotnie większa od piegży, potrzebuje zatem odpowiednio dużo pokarmu. Maleńkie piegże muszą się nieźle uwijać, żeby podołać apetytowi kukułki.

Jak brzmi wiosenny koncert piegży można posłuchać tutaj.