Dzięcioł zielony

Dzięcioła zielonego – częściej niż na drzewie – można zobaczyć na ziemi. A to dlatego, że żywi się głównie mrówkami i to w poszukiwaniu mrówek wędruje po łąkach lub leśnym poszyciu. Przy czym najbardziej interesują go mrówki darniowe czyli takie, które żyją w ziemi i nie budują kopców mrowisk. Oprócz mrówek zjada także larwy chrząszczy żyjących w spróchniałym drewnie, gąsienice, a sporadycznie także mięsiste owoce i nasiona. Bardzo ciekawy jest fakt, że zimą dzięcioły zielone zjadają też pszczoły, a dobierają się do nich rozkuwając ścianki uli.

Dzięcioły zielone zakładają gniazda w dziuplach, które same wykuwają. A ponieważ są dość pokaźnych rozmiarów (o ok. 1/3 większe od dzięciołów dużych i ponad 2 razy od nich cięższe), zatem dziuple muszą być odpowiednio duże. Wykucie takiej dziupli, która ma zwykle ok. 40 cm głębokości, zajmuje parze ptaków od 2 do 4 tygodni. Pracę ułatwiają sobie w ten sposób, że wybierają pnie wierzb lub topól, które charakteryzują się miękkim drewnem. Nie są tak ambitne jak dzięcioły czarne, które potrafią kuć swoje ogromne dziuple, w bardzo twardym drewnie.

Płeć dzięcioła zielonego można stwierdzić po wyglądzie wąsa biegnącego od dzioba ku szyi. Wąsy samców mają czerwony środek i czarną obwódkę, a wąsy samic są jednolicie czarne. Zupełnie inaczej niż dorosłe osobniki, wyglądają dzięcioły młodociane. Kolorystyka upierzenia jest taka jak u dorosłych, ale brzuch i grzbiet są bardzo gęsto nakrapiane. Widać to doskonale na zdjęciu poniżej, które przedstawia młodego dzięcioła zielonego, krótko po opuszczeniu gniazda. Zdjęcia zamieszczone we wpisie pochodzą ze strony Pixabay.