Młode ptaki część II

Zgodnie z zapowiedzią kontynuuję temat młodych ptaków, które mam okazję obserwować w bezpośrednim sąsiedztwie mojego ogródka. Jak co roku, także i tym razem, w budce lęgowej mojej sąsiadki miał miejsce udany lęg bogatek. Młode bogatki – tuż po opuszczeniu budki – są bardzo podobne do dorosłych, jednak ktoś kto je regularnie obserwuje nie ma problemów z rozróżnieniem. Po pierwsze wierzch głowy u młodych nie jest czarny lecz szary, po drugie krawacik jest też szary i znacznie skromniejszy niż u dorosłych i po trzecie – nasada dzioba jest typowo „niemowlęca”; ma tak zwane zajady. Młode opuszczają budkę po około dwóch tygodniach od wylęgu i przez kolejne dwa tygodnie są dokarmiane przez rodziców i powoli uczą się samodzielnego zdobywania pokarmu. W tym czasie cała rodzina trzyma się razem, ale młode nie siedzą w jednym miejscu lecz stale się przemieszczają z drzewa na drzewo, unikając miejsc odsłoniętych. Dlatego dość trudno je sfotografować i nie udało mi się dotąd zrobić zdjęcia samego momentu karmienia.

O ile młode bogatki są dość podobne do dorosłych, o tyle młode pleszki są zupełnie inne. W ogóle u pleszek występuje silny dymorfizm płciowy i samce bardzo różnią się od samic. W podobnych sytuacjach u innych gatunków bywa tak, że młode są bardzo podobne do samic (np. u kosów). Tymczasem młode pleszki różnią się zarówno od samców, jak i od samic. Szczególnie ich cętkowany brzuszek jest wyróżnikiem. Ale jest też element, który u samców, samic i młodych, jest taki sam. Tym elementem jest ogon, który ma kolor pomarańczowy. Zresztą łacińska nazwa gatunku (phoenicurus) wywodzi się od słów: phoinós (krwista czerwień) i urá (ogon).