Wypad do Pragi

We wpisie: Jak nie zostałem gwiazdą, opisałem moje perypetie z producentem reklamy, w której miałem wystąpić. Spot miał być realizowany w Pradze, gdzie miałem się udać (na koszt producenta) z osobą towarzyszącą, na 3 dni. W końcu jednak w reklamie nie wystąpiłem, a w podsumowaniu blogowego wpisu napisałem: Trochę mi szkoda tych trzech dni w Pradze, bo uwielbiam czeską stolicę jak również czeskie niepasteryzowane piwo, serwowane nie z żadnych kegów, tylko z dużych tanków zainstalowanych w piwnicach (pivo z tanku) – czyli z naturalnym chłodzeniem – uzupełnianych ze specjalnych cystern. Smak takiego piwa jest niepowtarzalny, co wie każdy smakosz odwiedzający Czechy.

I oto nadszedł czas, żeby własnym sumptem zrealizować pomysł udania się na 3 dni do Pragi, celem degustowania różnych gatunków piva z tanku, a przy okazji – także zwiedzania uroczego i niepowtarzalnego miasta. W Pradze bywałem w przeszłości wielokrotnie, ale zawsze wracam tam z wielką przyjemnością. Tym razem wraz z Małgorzatą zaplanowaliśmy bogaty program turystyczny. Oto nasz wypad do Pragi A.D. 2022.

Nasze pierwsze wrażenie było bardzo pozytywne: Praga objawiła nam się jeszcze piękniejsza niż ją pamiętaliśmy z poprzedniego pobytu, a to za sprawą z pietyzmem odnowionych starych budynków i innych zabytków, oraz rzucającej się w oczy czystości na każdym kroku. Było też wrażenie negatywne: ceny wyraźnie wyższe niż w Polsce. Nic dziwnego – jeszcze w roku 2015, jedną złotówkę wymieniało się na 7 koron, dziś zaledwie na 5. Kurs korony jest zresztą dobrym wskaźnikiem pokazującym, że w doganianiu zachodnioeuropejskiego standardu życia, idzie nam ostatnio słabiej niż innym krajom naszego regionu. I widoki są raczej na gorsze niż na lepsze.

Pogoda w Pradze nas nie rozpieszczała, aczkolwiek bardzo źle nie było. Przelotne deszcze występowały na zmianę ze słońcem, przy czym ta zamiana następowała kilka razy w ciągu dnia. Było też chłodno: przeważnie 10 – 12°C. Miałem ze sobą prochowiec ale prawie go nie używałem, gdyż moja tweedowa marynarka okazała się zupełnie wystarczająca dla ochrony przed chłodem. Natomiast parasol był w częstym użyciu i bez niego byłoby naprawdę ciężko.

Poniżej wybór zdjęć z naszej praskiej eskapady, a w podpisach trochę informacji o pokazywanych obiektach. Ale kilka zdań poświęcę jeszcze kwestii degustacji piwa, bowiem dla kogoś kto pije na co dzień pasteryzowane piwo produkowane metodą przemysłową, nagazowane dwutlenkiem węgla ponad wszelką miarę, piwo świeże, niepasteryzowane, z gęstą kremową pianą, nalewane ze znawstwem bezpośrednio z tanka, stanowi istne objawienie. Są w Polsce miejsca, gdzie takiego piwa można się napić, ale są nieliczne. Natomiast w Czechach są dosłownie wszędzie. Tu wszyscy barmani wiedzą jak należy nalewać piwo, żeby ujawniły się jego wszystkie walory, z konsystencją piany włącznie. Najpopularniejszy sposób nalewania to Hladinka, gdzie piana stanowi jedną czwartą zawartości kufla. Ale jeśli ktoś będzie miał taką okazję, to namawiam do spróbowania piwa nalanego metodą Mlíko – gdzie cała zawartość kufla to piana. Takie piwo należy wypić na raz, więc warto zacząć eksperymenty z piwem małym.

Istota tanków polega na tym, że świeże piwo jest przywożone z browaru w cysternie, w kontrolowanej temperaturze. Na miejscu jest przepompowywane do tanków w taki sposób, że nie ma kontaktu z powietrzem. Piwo nie ma też kontaktu ze ściankami tanka, bo jest w specjalnym worku. Nie jest sztucznie gazowane dwutlenkiem węgla, a ciśnienie potrzebne do nalewania uzyskuje się w ten sposób, że powietrze pod ciśnieniem jest wtłaczane pomiędzy ścianki tanka a ów worek i piwo jest po prostu wyciskane do instalacji. Pierwszy kontakt z powietrzem następuje podczas nalewania do kufla.