Ptaki w moim ogródku część III

Pomyślałem sobie, że dobrym sposobem na zaprezentowanie ptaków, które przewijają się przez mój ogródek będzie pokazanie zdjęć zrobionych w jakimś niezbyt długim przedziale czasowym – tygodnia lub miesiąca. I dziś ma właśnie miejsce prezentacja zdjęć zrobionych w ciągu miesiąca: w lipcu tego roku. Jest bezsporne, że akurat w lipcu działo się u mnie dużo, ale też nie była to jakaś wyjątkowa sytuacja – bywały miesiące gdy ptaków przewijało się dużo, dużo więcej.

Na zdjęciu powyżej widać grupkę młodych szpaków żerujących na moim trawniku. Zdjęcie jest o tyle ciekawe, że widać na nim, iż u ptaków zaczął się proces pierwszego pierzenia, czyli wymiany upierzenia młodzieńczego na dorosłe. Młode szpaki mają upierzenie jednolicie szarobrązowe i jedynie na skrzydłach mają trochę bardziej zdecydowaną kolorystykę. Jeśli przyjrzymy się ptakowi po prawej stronie to zauważymy, że na brzuchu jego upierzenie jest inne: bardziej błyszczące, czarne, nakrapiane. Za kilka tygodni cały ptak będzie miał takie pióra.

Na tym zdjęciu dobrze widać dorosłe upierzenie na brzuchu a młodzieńcze na reszcie ciała.

Zdjęcie z tyłu nie ujawnia, że proces pierzenia jest już w trakcie.

Młode szpaki tworzą stada, które wspólnie żerują.

Sikorki – zarówno bogatki jak i modraszki – to jedne z najczęściej pojawiających się u mnie ptaków. Na zdjęciach poniżej widać młodą modraszkę, która postanowiła skorzystać ze stanowiska do kąpieli, które zainstalowałem na płocie. Upierzenie jest wyraźnie młodzieńcze a od dorosłego różni się tym, że zamiast piór w kolorze niebieskim (na głowie i skrzydłach) ma pióra w kolorze szarym.

Proces pierzenia już się rozpoczął i na głowie modraszki widać pierwsze niebieskie piórka.

Kąpiel czas zacząć.

Ten dziwny wygląd upierzenia na brzuszku wynika z faktu, że modraszka wykonuje bardzo gwałtowne skręty tułowia w lewo i w prawo.

Lipiec był ostatnim miesiącem kiedy w moim ogródku i w jego bezpośrednim sąsiedztwie buszowały młode dzięcioły białoszyje. Pod koniec miesiąca wyprowadziły się w inne rejony, ale wielokrotnie wracały. Wiem to, chociaż w zasadzie ich już później nie widywałem za to słyszałem ich głosy.

Młode dzięcioły białoszyje mają czerwona pióra na głowie, piersi i podbrzuszu. Po pierzeniu uchowają się tylko te na podbrzuszu.

Tutaj doskonale widać czerwona upierzenie na głowie.

Dorosła samica (mama młodego z poprzedniego zdjęcia) ma czarne upierzenie na głowie.

Płeć młodych dzięciołów białoszyich jest trudna do zidentyfikowania. Wnioskować można na podstawie zasięgu czerwonych piór na głowie: u samców sięgają dalej w kierunku ciemienia, u samic – bliżej. Osobnik na zdjęciu to prawdopodobnie samiec.

Młody dzięcioł transportuje połówkę orzecha do kuźni czyli miejsca, gdzie wciśnie ją w rozwidlenie gałęzi lub załom kory i wygodnie wydziobie jądro.

Młody dzięcioł białoszyi – prawdopodobnie samica.

Wart odnotowania jest fakt, że  lipcowe wizyty w moim ogródku składały mi głównie ptaki młode; przed pierwszym pierzeniem. Zatem na koniec dwa takie ptaki, które jednak bardzo różnią się od siebie. Przy czym nie tyle chodzi mi o ich gatunek, wielkość i wygląd (bo to oczywiste), ile o regułę upierzenia młodego ptaka. Otóż młoda pleszka ma upierzenie bardzo silnie nakrapiane i bardzo różniące się od upierzenia dorosłych – zarówno samca jak i samicy. Natomiast młody kos wygląda niemal identycznie jak dorosła samica. Nie można też – na podstawie upierzenia – wnioskować o jego płci. Dopiero gdy przejdzie pierwsze pierzenie jego pióra przybiorą kolor czarny (jeśli jest samcem) lub pozostaną niemal takie same jak były przed pierzeniem (jeśli jest samicą).

Młoda pleszka w trakcie pierzenia.

Ta sama pleszka poszukująca pokarmu na grządce pokrytej korą.

Młody kos na moim trawniku.

Upierzenie młodego kosa (niezależnie od płci) jest niemal identyczne jak dorosłej samicy.