Dostawa pokarmu dla pisklaków lub podlotów przez dorosłe ptaki to zjawisko, które można zaobserwować późną wiosną i wczesnym latem. W parkach i na innych zadrzewionych terenach, a także na trawnikach a nawet skwerach miejskich, możemy dostrzec różne gatunki ptaków z porcją jedzenia w dziobie. To jedzenie stanowią najczęściej larwy lub owady, czasami pająki lub mięczaki, a czasami też owoce – np. czereśnie. Jednym słowem wszystko to co zawiera dużo białka i może stanowić pożywienie dla młodych ptaków. Po wykluciu, młode ptaki są dokarmiane przez rodziców przez około cztery tygodnie (u różnych gatunków ptaków ten okres jest różny). Przez pierwsze dwa tygodnie młode ptaki pozostają w gnieździe (zwykle nazywamy je wtedy pisklakami), później opuszczają gniazdo, ale nie są jeszcze w stanie same zdobywać pożywienia. Więc rodzice je karmią, co niekiedy udaje się zaobserwować. Młode ptaki w tej fazie rozwoju nazywa się podlotami.
Dostawa pokarmu jest najłatwiejsza do zaobserwowania przy budkach lęgowych, gdyż budki są trudne do przeoczenia. Gniazda ptaków innych niż dziuplaki są przeważnie niemożliwe do wypatrzenia, ale zaobserwowanie ptaka z pokarmem w dziobie jest właśnie sygnałem, że gdzieś w pobliżu może znajdować się gniazdo. Gdy jednak zobaczymy ptaka (np. szpaka lub kwiczoła) zbierającego pokarm na trawniku, to wcale nie znaczy, że gniazdo jest blisko. Wręcz przeciwnie – jest prawdopodobnie w sporej odległości od miejsca wyszukiwania pokarmu. Bo strategia większości ptaków jest taka, że nie szukają pokarmu w bezpośrednim sąsiedztwie gniazda. Prawdopodobnie dlatego, żeby nie naprowadzać na trop ewentualnych drapieżników.
W okolicach mojego ogródka gniazduje zwykle sporo różnych ptaków, mam więc możliwość obserwować, jak wygląda dostawa pokarmu. Często też na mój trawnik przylatują kosy, kwiczoły lub szpaki celem wyszukania smakowitych kąsków dla młodych. Gdy już uzbierają odpowiednią ilość – odlatują w nieznane miejsca. Większość prezentowanych poniżej zdjęć zrobiłem nie opuszczając mojej posesji, ale niektóre pochodzą z okolic mojego domu; w zasadzie nie większej niż kilkaset metrów.
Na pierwszy ogień idzie kwiczoł zbierający dżdżownice na trawniku.
Zbierając pokarm, ptak uważnie obserwuje otoczenie, gotów czmychnąć w każdej chwili.
Ładny kąsek.
Młody kwiczoł (po lewej) został nakarmiony jeszcze w gnieździe, ale właśnie w tej chwili zdecydował się je opuścić.
Za chwilę będzie miało miejsce pierwsze karmienie poza gniazdem.
O właśnie!
Najłatwiejsza do obserwowania jest dostawa pokarmu przez szpaki. Budki dla szpaków (tzw. szpakówki) można spotkać dosłownie wszędzie. Mam i ja szpakówkę w moim ogródku.
Spora porcja jedzenia.
A to już po opuszczeniu budki: młody szpak karmiony na gałęzi drzewa.
Podlot szpaka, który nie potrafi sam znaleźć pożywienia, czeka aż rodzic włoży mu porcję do dzioba.
Tata – szpak już do niego zmierza.
W tym roku pleszki założyły lęg w budce lęgowej w ogródku sąsiadki. Na zdjęciu: samiec z pokarmem dla młodych.
Samica pleszki z pokaźną porcją pokarmu.
Samica w okolicach budki lęgowej.
Samica pleszki jest ubarwiona skromniej niż samiec. To głównie na jej barkach spoczywała dostawa pokarmu dla młodych.
Jeszcze raz samica w malowniczym otoczeniu.
Samiec z dwójką podlotów w około tydzień po opuszczeniu budki lęgowej.
Moment karmienia.
Jeszcze raz karmienie przez samca.
Sikory bogatki, choć same niewielkich rozmiarów, znoszą dla młodych imponujące porcje.
Larwy, gąsienice, owady, a nawet pająki są pokarmem dla młodych.
Tu przykłada pajęczaka w charakterze pokarmu.
Dostawa pokarmu jest realizowana solidarnie przez samca i samicę. Na zdjęciu: samiec.
Samica z rekordowo wielką porcją.
Ponownie samiec z bliżej niezidentyfikowanym owadem. Takie owady są pokarmem dla już podrośniętych młodych – na krótko przed opuszczeniem budki.
Samiec kos poszukuje pokarmu na trawniku.
Ponownie samiec kos z pokaźną porcją w dziobie.
Mama kapturka i dwa podloty ukryte w gęstwinie.
Moment karmienia jednego z podlotów.
Dostawa pokarmu.
