Sikorki (a właściwie sikory, bo tak brzmi poprawna nazwa) to rodzina ptaków, w której skład wchodzi około 65 gatunków. Tylko 6 z nich żyje w Polsce, z czego 2 to nasi codzienni towarzysze. Bogatki i modraszki, bo to o nich mowa, żyją licznie w miastach, lubią towarzystwo człowieka, chętnie odwiedzają karmniki i zakładają lęgi w budkach lęgowych. A także w innych miejscach w pobliżu ludzkich siedzib: szczelinach ścian, słupkach ogrodzeniowych, pod okapami dachów, a nawet w skrzynkach na listy.
Dla niewprawnego obserwatora wszystkie bogatki wydają się takie same. W rzeczywistości znacznie się od siebie różną, a najważniejszym wyróżnikiem jest szerokość i intensywność czarnego pasa biegnącego prze pierś (samce mają je szersze niż samice). Można to zaobserwować na podwójnym zdjęciu w zestawie poniżej. Pomiędzy osobnikami tej samej płci także występują różnice w szerokości pasa i intensywności jego ubarwienia. Samce z najszerszym i najciemniejszym pasem, mają dominującą pozycję w stadzie.
Modraszki są nieco mniejsze od bogatek, w ich ubarwieniu dużo jest błękitu. Są bardzo sprytne i dość agresywne; w walce o dostęp do pokarmu potrafią przepędzić różne większe ptaki (np. dzwońce). Podobnie jak bogatki, lubią towarzystwo człowieka. Te, które żyją w parkach, nie boją się porywać ziaren słonecznika z wyciągniętej dłoni.
Sosnówki są najmniejsze spośród występujących u nas sikorek. Są dość rzadkie i trudno jest je wypatrzyć, gdyż są bardzo ruchliwe. Ponieważ korzystają z moich karmników (to sosnówkom zdarza się dość rzadko), to mam okazję do fotografowania. Myślę, że bardzo ciekawie prezentuję się łączone zdjęcie sosnówki czyszczącej swoje piórka.