Aleksander Fredro. Portret pędzla Aleksandra Raczyńskiego. Fot. pl.wikipedia.org
Ponad dwa miesiące temu zamieściłem jeden z pornograficznych poematów Aleksandra Fredry: Baśń o trzech braciach i królewnie. Zapowiedziałem wtedy kontynuowanie cyklu niegrzecznych wierszy. I oto dzisiaj kolejna odsłona: XIII Księga Pana Tadeusza – noc poślubna Tadeusza i Zosi. Zamiast jednak zamieszczać tekst, postanowiłem wkleić nagranie XIII Księgi, w niezrównanej interpretacji Daniela Olbrychskiego.
Aleksander Fredro (1793 – 1876) znany jest głównie jako autor komedii, doskonale portretujących współczesną mu szlachtę: Zemsty, Ślubów panieńskich, Pana Jowialskiego i innych. Dobrze znane są też jego wiersze dla dzieci: Małpa w kąpieli, Paweł i Gaweł czy Osiołkowi w żłoby dano. Tyle uczono w szkole i te fakty są obecne w powszechnej świadomości. Niewiele osób wie (bo tego w szkole nie uczono), że Fredro był także autorem wierszy i poematów o charakterze obscenicznym, czy wręcz pornograficznym. Taka na przykład: Sztuka obłapiania – obszerny poemat składający się z czterech części, ma oprócz treści pornograficznych i licznych wulgaryzmów, także pewne walory edukacyjne.
Baśń o trzech braciach i królewnie swego czasu znałem całą na pamięć – dziś trochę mniej, ale nadal robi furorę, kiedy towarzystwo się nieco podchmieli 😉
🙂
Według mnie, że wszystkich trzech pornograficznych utworów, najlepszy jest pt „XIII księga…”
Niegrzeczne wiersze – to tak jakby powiedzieć o Marksie, że był nieogolony.