Na trawniku

Lubię fotografować ptaki na trawniku, bowiem jednolite zielone tło jakby dodawało im barw. Dla niektórych gatunków ptaków, trawnik jest naturalnym miejscem żerowania, gdyż znajdują tu obfitość larw różnych owadów, a także dżdżownice i mięczaki. Niestety zimą, kiedy odwiedza mnie najwięcej ptaków, trawnik jest przykryty śniegiem. A nawet jeśli śniegu nie ma, co w ostatnich latach zdarza się coraz częściej, to na trawniku nie ma nic atrakcyjnego dla ptaków. Za to wiosną, gdy budzi się życie, ruch na trawniku robi się coraz większy.

Największymi specjalistami od buszowania po trawniku są szpaki. Mają one bardzo specyficzny sposób żerowania. Wbijają w ziemię swój ostro zakończony dziób, po czym go rozchylają, rozpychając na boki miękką glebę. Tworzy się szczelina, w której często znajduje się dżdżownica. Wtedy szpak chwyta ją dziobem, wyciąga i zjada. Wczesną wiosną szpaki żerują w stadach. Później, gdy ptaki założą już lęgi, stada przestają istnieć, a szpaki działają indywidualnie. Ciekawe jest obserwowanie szpaków, gdy zbierają pożywienie dla młodych, które się wylęgły. Taki ptak potrafi zgromadzić w dziobie bardzo wiele larw lub pokawałkowanych dżdżownic i z takim pęczkiem udaje się do budki lęgowej.

W podobny do szpaków sposób, żerują na trawniku kosy. Tyle tylko, że nie wbijają dziobów w ziemię, a wypatrują dżdżownic pomiędzy trawą na powierzchni gruntu. Zabawne jest obserwować jak kos chwyci dżdżownicę, która częściowo jest zagłębiona w swojej jamce. Wygląda to jak przeciąganie liny; kos ciągnie, trochę popuszcza, znowu ciągnie, aż w końcu wyciągnie całą. Jeśli dżdżownica jest długa, to musi ją najpierw pokawałkować, co czyni bardzo sprawnie. Ptaki na kolejnych zdjęciach: bogatka, sójka, sroka, sierpówka i pokrzywnica, w zasadzie nie żerują na trawniku. Znalazły się tam z różnych przyczyn, a ja akurat wtedy je sfotografowałem.