Muszki formalne – 6 typów, które warto znać

Muszki formalne to muszki do smokingu; w kolorze czarnym lub (pod pewnymi warunkami) granatowym. Oczywiście muszki do fraka (białe) też należy uznać za formalne ale nimi nie będę się zajmował; tyle ze względu na praktyczny zanik fraków ile na fakt, że występuje w zasadzie tylko jeden typ muszek do fraka – odpowiednik klasycznego motyla opisanego poniżej. Natomiast jeśli chodzi o muszki smokingowe sytuacja jest bardzo ciekawa i warto poświęcić jej nieco uwagi. Bo po pierwsze występuje aż 6 ich typów a po drugie poszczególne typy miały w przeszłości okresy większej lub mniejszej popularności: raz dominował jeden typ a innym razem inny. I ta zmienność trwa aż do dzisiaj i właśnie jesteśmy świadkami ekspansji muszki, która przez wiele dekad była w niemal całkowitym zapomnieniu. A ostatnio staje się modna.

Tą ekspansywną muszką jest płaczący motyl, który od kilku lat robi furorę wśród znanych influencerów i trendsetterów, a ostatnimi czasy wkracza na nasze rodzime podwórko. I to wkracza z impetem godnym podziwu ale też trochę zaskakującym. Zanim jednak bliżej zajmę się płaczącym motylem, muszę usystematyzować poszczególne typy i przypisać im odpowiednie nazwy i wymiary. Całą systematykę zawarłem w tabeli poniżej. Muszki pokazałem zarówno w wersji zawiązanej jak i rozwiązanej. W prawej kolumnie podana jest szerokość skrzydełka muszki, co należy traktować jako wartość orientacyjną. Większość źródeł podaje optymalną szerokość klasycznego motyla jako 2,5 cala czyli 6,35 cm.

A wracając do płaczącego motyla i jego ekspansji w ostatnich latach, wspomnę przyjęcie, które wydałem we Florencji w roku 2022 dla znanych postaci świata mody obecnych na targach Pitti Uomo. Mój przyjaciel Andy z Kalifornii włożył na tę okazję smoking tropikalny (wzorowany na smokingu Humphreya Bogarta z „Casablanki”) a pod szyją zawiązał płaczącego motyla.

Embed from Getty Images

Vache Tovmasyan na niedawnej gali oscarowej.

Wspomniałem na wstępie, że różne typy muszek miały w przeszłości okresy mniejszego i większego zainteresowania. I tak w okresie powojennym – aż do połowy lat sześćdziesiątych – dominowały muszki typu nietoperz. Wystarczy przypomnieć sobie pierwsze filmy z serii o Jamesie Bondzie (gdy w rolę agenta 007 wcielał się Sean Connery). Później serca elegantów podbiły (choć na krótko) motyle szerokoskrzydłe. Znów warto wspomnieć Jamesa Bonda, tym razem granego przez Rogera Moora. Z czasów mojej młodości pamiętam, że miłośnikiem takich muszek w Polsce był piosenkarz (wówczas w miarę popularny) Edward Hulewicz, ale nie stronił od nich także Jerzy Połomski. Klasyczny motyl zapanował następnie niepodzielnie na wiele dekad głównie dlatego, że tradycyjne muszki wiązane zostały wyparte przez broszki w kształcie muszek, zwane eufemistycznie „muszkami gotowymi”. A broszki udające muszki występowały i występują wyłącznie w formie klasycznego motyla. I oto na początku trzeciej dekady XXI wieku niespodziewanie popularne stały się muszki typu płaczący motyl. Warto sobie uświadomić, że muszki tego typu mogą być wyłącznie wiązane; nie ma płaczących motyli – gotowych. Chociaż tu sprawa nie jest jeszcze przesądzona bo być może znajdą się jacyś producenci chcący zdyskontować popularność płaczących motyli i zaoferują je w formie broszek (czyli muszek gotowych). Technicznie jest to do ogarnięcia.

Płaczący motyl ma jeszcze jedną ciekawą cechę: każda muszka wygląda wyraźnie inaczej. Wystarczy przyjrzeć się zdjęciom powyżej – rzuca się w oczy, że muszki Andy’ego, Vache’a, Krzysztofa i Ireneusza wyglądają: każda inaczej. Bez wątpienia jest to ich zaleta aczkolwiek każdy na własny użytek stwierdzi zapewne, że jedne są ładne a inne – nie bardzo. Ale każdy przyzna, że wszystkie są bardzo stylowe.

W ramach przygotowań do tego wpisu zamówiłem muszki wszystkich typów w tiestore.pl, która to pracownia jest niezrównana w szyciu na zmówienie krawatów i muszek najwyższej jakości. Muszki mają wkład wewnętrzny wełniany co powoduje, że bardzo ładnie się wiążą i układają. Zdecydowałem się na muszki z dzielonym paskiem, co jest wygodne bo można muszkę zawiązać wcześniej a w stosownym momencie założyć i zapiąć.

Myślę, że wszystko w kwestii muszek jest już jasne, czas zatem na ich prezentację. Zdecydowałem się na studyjną sesję fotograficzną w Studio Stawki, zaś autorem zdjęć jest Kamil Szpilski. Podczas sesji miałem na sobie: smoking tradycyjny – eGARNITUR, smoking tropikalny – eGARNITUR, muszki – Tiestore, koszula i poszetka – Van Thorn, buty – Meka, zegarek – Maurice Lacroix.