Rudzik żyjący w Polsce należy do ptaków wędrownych co znaczy, że na zimę odlatuje do „ciepłych krajów” a konkretnie w rejon Morza Śródziemnego. Ale po pierwsze: zdarza się coraz częściej, że pojedyncze osobniki decydują się zimować u nas, a po drugie: rudziki gniazdujące w północnej Rosji i Skandynawii uznają czasami Polskę za „ciepły kraj” i tutaj spędzają zimę, by wiosną odlecieć na północ. Każdej zimy w moim ogródku gości jakiś rudzik ale oczywiście nie wiem czy jest on „miejscowy” czy przyleciał tu tylko na zimowisko. Muszę też dodać, że każdego roku wiosną jakaś para rudzików zakłada lęg gdzieś w moim niedalekim sąsiedztwie, zatem mogę je obserwować przez cały rok.
Z obserwacją rudzików jest jednak ten kłopot, że są one samotnikami (w przeciwieństwie np. do sikorek, wróbli, mazurków, dzwońców i wielu innych gatunków) i nie tolerują żadnej konkurencji w swoim rewirze. Tak więc w moim ogródku i jego bezpośrednim sąsiedztwie (nie wiem jak duży obszar obejmuje rudzikowy rewir) przebywa tylko jeden osobnik. Zatem trudno przewidzieć o jakiej porze dnia pojawi się przy moim karmniku lub w innym miejscu ogródka i da się sfotografować. Tym niemniej to się udaje o czym świadczą zdjęcia poniżej. Ale ma też rudzik pewną cechę bardzo cenną z punktu widzenia fotografa. Mianowicie lubi zastygać nieruchomo na jedną lub dwie sekundy. Później robi szybki zwrot i znów zastyga. Fotografowanie rudzika to sama przyjemność. W dodatku jest jednym z najpiękniejszych naszych ptaków; jest nie tylko wspaniale ubarwiony ale ma do tego piękne duże oczy i efektowny pokrój zbliżony do puchatej kuleczki.
Warto jeszcze dodać, że rudziki bardzo pięknie śpiewają a ich śpiew jest bardzo donośny; zupełnie nie pasujący do mikrej i delikatnej postury. Śpiewu rudzika można posłuchać tutaj.
Zgadzam się, to jeden z najpiękniejszych polskich ptaków. Super zdjęcia i bardzo fajny wpis, szkoda tylko, że taki krótki 😉
Dziękuję 🙂