Dużo się dzieje w moim ogródku – część I

Dużo się dzieje w moim ogródku. Tej wiosny wyjątkowo dużo różnych ptaków założyło lęgi w moim bliskim sąsiedztwie dlatego ciągle je widuję i mogę robić im zdjęcia. Nie bez znaczenia jest też fakt, że wiosna jest tym razem bardzo sucha i ptaki mają problemy ze znalezieniem wody. A u mnie w ogródku mają nie tylko źródło wody do picia, ale także doskonałe miejsce do kąpieli, z czego skwapliwie korzystają 🙂 Na zdjęciu powyżej widać właśnie samca kosa zażywającego kąpieli w zainstalowanej przeze mnie łazience. Woda jest tam zawsze czysta gdyż zmieniam ją każdego dnia.

Od kosa zacznę mój dzisiejszy przegląd, gdyż samiec, którego widać na zdjęciu powyżej i na zdjęciach kolejnych, towarzyszy mi wiernie od kilku lat. Zimą korzysta z moich karmników, a wiosną pojawia się u jego boku samica i zakładają lęg. Czasami zdarza mi się, że znam lokalizację gniazda, ale częściej jej nie znam. Mój kos ma pewną szczególną cechę, która odróżnia go od innych samców jego gatunku i dlatego wiem, że to jest ten sam osobnik. Tą cechą jest jedno białe pióro w prawym skrzydle. Dzięki niemu jest niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju i dzięki niemu go rozpoznaję. Tej wiosny mój kos musiał stoczyć walkę z innym samcem, w obronie swojego rewiru, który obejmuje m.in. mój ogródek. Walkę wygrał, dzięki czemu mogę kolejny rok cieszyć się jego towarzystwem i kolejny raz będę obserwował jego potomstwo wchodzące w dorosłość.

Podobnie jak kosy, moimi stałymi towarzyszkami – zarówno zimą, jak i wiosną – są sójki. Ponownie jak w latach poprzednich zbudowały gniazdo na drzewie nieopodal mojego ogródka. Ale tym razem gniazdo nie jest ukryte w gąszczu gałęzi, lecz wyraźnie widoczne. Obserwowałem jego budowę i będę też mógł obserwować wysiadywanie jajek (już się zaczęło) i karmienie młodych. Sójki początkowo nieufnie podchodziły do miejsca do kąpania, traktując je jedynie jako wodopój. Ale później się przełamały i obecnie kąpią się regularnie.

Sójki to ptaki sporych rozmiarów, kosy są mniejsze, ale też nie należą do małych. Podobnej do kosa wielkości są jeszcze kwiczoły i śpiewaki, o których napiszę w drugiej części mojego przeglądu: Dużo się dzieje w moim ogródku – część II. Bo teraz chcę poświęcić trochę miejsca ptakom małym, które dość licznie zagościły w moim ogródku i jego najbliższych okolicach. Te małe ptaki to zarówno pospolite sikory (modraszki i bogatki), jak i nieco rzadsze gatunki: kapturki, piegże i muchołówki żałobne.

Na koniec zostawiłem moich najbardziej niezwykłych sąsiadów: parę dzięciołów białoszyich. To bardzo rzadki u nas gatunek; szacuje się, że w całej Polsce jest ich około 2 – 3 tys. par. Z czego dwie pary goszczą u mnie – czy to nie jest niezwykłe? Prawdę mówiąc dwie pary pojawiały się tylko bardzo wczesną wiosną. Później – dosłownie na moich oczach – doszło do bardzo ostrej walki między nimi. W jej wyniku jedna para wyniosła się do innego rewiru.